قدرت با رؤسایجمهور آمریکا چه میکند؟
اگر فکر میکنید شغل پراسترسی دارید که روز به روز شیره جوانیتان را بیرحمانه میمکد، میتوانید خوشحال باشید که قبل از شما یک قربانی دیگر وجود دارد که حرفهاش چندان مجال پیری سرفرصت را به او نمیدهد: "رئیسجمهور آمریکا".
آیا تنها چند سال اقامت در کاخ سفید این اثر را دارد که رئیسجمهور آمریکا را به اندازه چند سال پیرتر کند؟ شواهد پاسخ روشنی به این پرسش میدهند: بله. رؤسایجمهور آمریکا اغلب با چهرهای بشاش و جوان قدم به کاخ سفید میگذارند. به هنگام خداحافظی با این سمت پس از ۴ یا ۸ سال، اما جهان شاهد چهرهای دیگر از آنان است: موهای سفید، صورتی پر چین و چروک همراه با نگاهی خسته که خبری از برق و شور گذاشته در آن نیست.
باراک اوباما (۲۰۰۹ تا کنون)
چهل و چهارمین رئیسجمهور آمریکا، نام خود را به عنوان نخستین رئیسجمهور سیاهپوست این کشور در تاریخ به ثبت رساند. باراک اوباما در حالی در سال ۲۰۰۹ ادای سوگند کرد که به سختی میشد در تصاویر میزان موهای سفید سرش را تشخیص داد.
تنها چند هفته پس از اسبابکشی به کاخ سفید و قبول مسئولیت، کافی بود تا همه به یک باره متوجه روند رو به رشد سفید شدن موهای رئیسجمهور شوند و این پرسش را مطرح کنند که آیا کاخ سفید تا بدین اندازه دارای قدرتی بیمثال برای پیر کردن انسانها است؟
جرج دبلیو بوش (۲۰۰۱−۲۰۰۹)
زمانی که جرج دبلیو بوش شاد و خندان به عنوان چهل و سومین رئیسجمهور آمریکا پا به کاخ سفید گذاشت، ۵۵ سال داشت. حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ بزرگترین چالش دوران هشت ساله ریاستجمهوری وی بود؛ واقعهای که معادلات سیاسی جهان را از اساس تغییر داد و آغازگر سیاستهای ایالات متحده در مبارزه با تروریسم بود.
جرج بوش در دوران ریاستجمهوریاش دو تصمیم مهم گرفت: آغاز جنگ در افغانستان و سپس در عراق؛ دو عملیات نظامی بزرگ که منطقه خاورمیانه را با بحرانهایی درازمدت و آمریکا را با بحران مالی شدید روبرو کرد. هنوز نیز سالها پس از خداحافظی جرج بوش با قدرت، این بحرانها از میان نرفتهاند.
آبراهام لینکلن (۱۸۶۱−۱۸۶۵)
آبراهام لینکلن، شانزدهمین رئیسجمهور آمریکا، در ۵۲ سالگی قدرت را در دست گرفت. تنها چند هفته پس از انتخابات ریاستجمهوری، شعلههای جنگ داخلی در آمریکا زبانه کشیدند. لینکلن در دوران ریاستجمهوریاش قدم مهمی را برداشت که در تاریخ ایالات متحده برای همیشه ماندگار ماند: پایان دادن به تاریخ بردهداری در کشور.
آبراهام لینکلن در سال ۱۸۶۴ برای بار دوم به عنوان رئیسجمهور آمریکا برگزیده شد. دور دوم ریاستجمهوری وی اما طولی نپایید و در روز ۱۴ آوریل ۱۸۶۵ با گلوله هنرپیشهای به نام جان ویلکس بوث، در تماشاخانه فورد در واشنگتن ترور شد.
بیل کلینتون (۱۹۹۳−۲۰۰۱)
بیل کلینتون، در سن ۴۶ سالگی به عنوان چهل و دومین رئیسجمهور آمریکا، سوگند یاد کرد. در افکار عمومی ذهنیتی وجود دارد که میگوید سپری کردن هر یک روز در دفتر ریاستجمهوری آمریکا (Oval Office) به اندازه دو روز از امید به زندگی رؤسایجمهور میکاهد. یک جمعیتشناس آمریکایی به نام جی اولزهانسکی برای یافتن صحت این موضوع دست به تحقیق زد و نتیجه را در سال ۲۰۱۱ منتشر کرد.
طبق تحقیقات جی اولزهانسکی، با احتساب میزان استرسی که رؤسایجمهور آمریکا متحمل میشوند، بایستی به طور متوسط در سن ۶۸ سالگی دار فانی را وداع گویند. اما بررسیهای وی نشان دادند که ۳۴ تن از رؤسایجمهور پیشین آمریکا، بدون احتساب ۴ رئیسجمهوری که به قتل رسیدند، به طور متوسط ۷۳ سال عمر کردهاند که اختلاف چندانی با میانگین عمر دیگران (با متوسط ۷۳/۳ سال) ندارد.
جان اف کندی (۱۹۶۱−۱۹۶۳)
جان اف کندی ۴۴ ساله به عنوان سیوپنجمین رئیسجمهور آمریکا در سال ۱۹۶۱ قدرت را در دست گرفت. دوران ریاستجمهوری او نقطه اوج جنگ سرد بود و اتفاقاتی همچون بحران کوبا، ساخته شدن دیوار برلین، تشدید وضعیت جنگ ویتنام رخ دادند. کندی به دلیل جوانی و کاریزمای فوقالعادهاش، امید تغییر در آمریکا را در دل بسیاری زنده کرد.
کندی در سال ۱۹۶۳ تنها سه سال پس از ورود به کاخ سفید ترور شد. دلیل ترور وی تا به امروز یکی از موضوعات حل نشده تاریخ معاصر جهان است. تصویری متعلق به همان سال.
فرانکلین روزولت (۱۹۳۳−۱۹۴۵)
فرانکلین دلانو روزولت، سیودومین رئیسجمهور آمریکا بود که در سالهای ۱۹۳۶، ۱۹۴۰ و ۱۹۴۴ به این مقام برگزیده شد. او تنها رئیسجمهور در تاریخ این کشور است که بیش از دو دوره این مقام را در اختیار داشته است.
روزولت در دوران ریاستجمهوریاش با بحران مالی و ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم رودرو بود، شاید از همین رو پیرشدن وی پس از ۱۲ سال ریاستجمهوری چندان عجیب نباشد.
دوایت دیوید آیزنهاور (۱۹۵۳−۱۹۶۱)
سی و چهارمین رئیسجمهور آمریکا در طول جنگ جهانی دوم عنوان "فرمانده کل قوای نیروهای متفقین" را دارا بود. آیزنهاور ۶۳ ساله بود که وارد کاخ سفید شد. او البته در ابتدای به دست گرفتن زمام امور هم چندان مویی بر سر نداشت و برای همین پس از پایان دوران ریاستجمهوریاش با مشکل ریزش مو روبرو نبود.
اما با این همه مقایسه دقیق تصاویر آیزنهاور در ابتدا و انتهای دوران ریاستجمهوریاش چین و چروکهایی را که هشت سال قدرت برای وی به ارمغان آورد، به خوبی هویدا میکند.
رونالد ریگان (۱۹۸۱−۱۹۸۹)
هنرپیشهای که از دنیای سینما به دنیای سیاست آمد و در جایگاه چهلمین رئیسجمهور آمریکا تکیه زد. ریگان در دوران هشت ساله ریاستجمهوری ابتکارات نوین سیاسی و اقتصادی را در آمریکا به کار بست. او در سال ۱۹۸۱ در حالی که تنها ۶۹ روز از ورودش به کاخ سفید میگذشت، هدف یک سوءقصد قرار گرفت، اما جان سالم به در برد.
ریگان هشت سال بعد. شاید بتوان رونالد ریگان را تنها رئیسجمهور آمریکا دانست که علیرغم داشتن این سمت پرمسئولیت و استرسزا و افزایش چین و چروکهای صورتش در پایان دوران ریاستجمهوری، به هنگام ترک کاخ سفید همچنان قد و قامتی افراشته داشت؛ یادگار احتمالی به جای مانده از دوران هالیوود.
ریچارد نیکسون (۱۹۶۹−۱۹۷۴)
سی و هفتمین رئیسجمهور آمریکا، تنها رئیسجمهور در تاریخ این کشور بوده است که مجبور به کنارهگیری از سمت خود شد. ریچارد نیکسون زمانی که وارد کاخ سفید شد، ۵۶ ساله بود.
رسوایی واترگیت موجب شد تا ریچارد نیکسون در ۸ اوت ۱۹۷۴ در یک نطق تلویزیونی استعفای خود از مقام ریاستجمهوری را اعلام کند. تنها شش سال اقامت در کاخ سفید و روبرویی با بحرانی به نام "واترگیت" کافی بود تا علائم افزایش سن در ریچارد نیکسون به وضوح زودتر بروز کنند.
هری اس ترومن (۱۹۴۵−۱۹۵۳)
با درگذشت فرانکلین روزولت در سال ۱۹۴۵، هری اس ترومن به عنوان رئیسجمهور آمریکا کار خود را آغاز کرد. او در آن زمان پس از پذیرش این مسئولیت سنگین، احساسش را اینگونه توصیف کرد: «انگار که ماه، ستارهها و تمام سیارهها به رویم فرود آمدهاند.»
تصاویر به جای مانده از روزهای پایانی هری اس ترومن در سمت ریاستجمهوری آمریکا به خوبی نشان میدهند که وزن این مسئولیت میتواند تا چه اندازه سنگین باشد.